S.E. VAN ROSSUM

S.E. VAN ROSSUM

4 september t/m 1 oktober 1994

Installaties, objecten, tekeningen

Persoonlijke beelden, elementen uit de kinderjaren, echter meer dan herinneringen of observaties uit de kindertijd. Confrontaties met een intiem karakter waarbij het mannelijk en vrouwelijk lichaam een belangrijke rol spelen. De gebruikte beelden zijn metaforen die stukjes van een verhaal vertellen, doch de geheime kennis is op doeltreffende wijze versleuteld zodat het werkelijke verhaal van de toeschouwer verborgen blijft. Zo zij de tekeningen die de voortplanting van planten betreffen een veerwijzing naar de vroege pubertijd, het zoeken naar verklaringen voor seksuele impulsen, zij vormen een aangename bron van kennis.

Sarah van Rossum,1965 Duncan B.C. Canada

“Direct achter de deur staan ze klaar: een paar lichtblauwe, hooggehakte vrouwenschoenen van enorm formaat. Kunstenares Sarah van Rossum – in Canada geboren, maar op de Academie van Den Bosch afgestudeerd in de studierichting monumentale vormgeving – houdt van metaforen. Haar supergrote schoenen roepen het beeld op van kinderen die op het veel te grote schoeisel van hun moeder rondstappen. Zo inviteert van Rossum bezoekers van Sign om naar hun kinderjaren terug te gaan. Naar de tijd van met poppen vadertje en moedertje spelen. Voor wie dat spel inderdaad mee wil spelen, hangen kleurige gebreide kinderkleertjes op bijpassende klerenhangertjes aan de wand. Dat dit rollenspel niet lang met seksloze poppen werd gespeeld, maakt van Rossum zonneklaar. Kinderen die groot worden met tv-series van volwassenen, gaan in hun projectie al snel een stap verder. Dit laat zij op een vervreemdende manier ook zien. Onder haar truitjes, lange broekjes, jurkjes en miniatuur baljaponnen hing zij polaroids van de naakte lijven van een volwassen ‘mamma en pappa’. Maar het blijft nog allemaal onschuldig. De feestelijke gipsen taartjes met polaroids van vrolijk lachende kinderkopjes, onderdeel van een installatie op een tegenoverliggende wand, bewijzen dat.

In de tussenhal krijgt het spel een heel wat broeieriger vervolg. Met blauwe balpoint tekende Sarah van Rossum een groot oor op de wand. Een metafoor voor een adolescent die maar al te graag wil horen wat er aan de andere kant van de wand gebeurt. Twee papieren contra-mallen van een penis geven aan waarop de aandacht zich nu gaat fixeren. in de iets hoger gelegen tweede expositiezaal van Sign laat van Rossum de klinische werkelijkheid van de seksualiteit van volwassenen zien. in een grote grafiek wordt vanaf april, dag voor dag, haar lichaamstemperatuur afleesbaar in relatie tot haar menstruatiecyclus.”

Friggo Visser, Nieuwsblad van het Noorden, 9 september 1994