KOEN VERBEEK, ARIANE WACHSMUTH

KOEN VERBEEK, ARIANE WACHSMUTH

3 februari t/m 24 februari 1996

tekeningen, schilderijen.

Voeten roepen gezichten op en gezichten woorden.

In de tekeningen van Koen Verbeek (1964, Parijs), die voor de tweede maal exposeert in Sign, is dit associatie-proces te zien. Zijn tekeningen op Chinees papier vormen een soort stripverhalen waarbij de ene tekening de andere oproept.

In de betegelde kelderruimte komen deze tableaus goed tot hun recht.

Ariane Wachsmuth (1968 Hamburg) schildert voornamelijk levensgroot. Het werk valt samen te vatten onder de noemer absurd realisme oftewel reëel absurdisme. In de loop der tijd ontwikkelde zij een voorkeur voor het alledaagse; rechthoekige voorwerpen zoals b. een knäckebröd, een stoeptegel, 1m² gras, een serie koekjes, twee papieren zakdoekjes op twee manieren te vouwen en een serie literaire standaardwerken.

Door het gebruik van acrylverf op, soms piepkleine, spieramen in combinatie met een enigszins penibele schilderstijl lukt het Wachsmuth deze op zich bekend ogende voorwerpen een intrigerend, charmant extra te geven. Het Knappertje uit de serie koekjes wist zelfs de koningin te bekoren.

Op de tentoonstelling zullen ook te zien zijn een drietal zesluiken, waarbij Wachsmuth de driedimensionaliteit van tweedimensionale schilderijen letterlijk weergeeft. Het betreft de serie ‘huisdieren’, te weten: rondom aangezichten van een buldog Kazimier, een goudvis en een dienstmeisje, waarbij dezen tegelijkertijd van rechts-links-boven-onder-voor-en-achter te zien zijn.

Ook bij deze serie is het feit dat de schilderijen ‘levensgroot’ geschilderd zijn interessant. Want hoewel een ieder weet dat b.v. een hond groter is dan een goudvis, is de bewustwording bij het zien van deze schilderijen verrassend.