17
t/m 31 Januari 2004
Josien
Niebuur- Anja Hertenberger
void loop ()
In de Galerie zijn installaties, videodocumentatie, foto's, tekeningen en schetsen te zien. Tijdens de opening is er een inleiding van Marianne Brouwer, zij is kunstcriticus, docent, tentoonstellingsmaker en curator.
Op donderdag 22 januari is er een performance van Anja Hertenberger die later op de avond wordt voortgezet in de stad. De samenwerking door deze twee kunstenaars kwam tot stand doordat zij elkaar ontmoeten op het Frank Mohr Instituut en van daaruit groeide er een interesse in en discussie over elkaars werk. Het bleek dat zij beide bezig waren met 'controle' en systemen'.Daarom besloten zij een project te gaan doen in Galerie Sign om de dialoog tussen hun werk aan te scherpen.
In een ruimte bevindt zich een horizontaal en vertikaal draaibare camera. Ze scant met verschillende snelheden in een amorfe loop de ruimte af. Dat wat de camera waarneemt wordt op hetzelfde moment door de computer bewerkt. Zodat bewegingen, als bij fotografie met een heel lange sluitertijd, niet of alleen als een sluier zichtbaar zijn. Het bewerkte videobeeld is op een muur, in de buurt van de monitor geprojecteerd. Aan een andere muur hangt een glasplaat. Het glas maakt meerdere blikken mogelijk, door het glas op de muur en de reflekties op het glas. De projektie, de ruimte, met of zonder de bezoeker. Deze verschillende blikken en wat er gezien wordt interesseert Hertenberger. Zij wil onderzoeken hoe de bezoekers op de camera en de live beelden reageren. Zich in een systeem bevinden, zichtbaar of onzichtbaar, verschijnen of verdwijnen. Dit kan gebeuren wanneer de beschouwer van positie verandert en het laat reflekteren.
Josien
Niebuur:
Vaak projecteren mensen menselijk gedrag op machines, computers en de
software. Het is alsof we een diep gewortelde wens hebben om machines,
computers en robots te begrijpen binnen een menselijke context. We leven
in een wereld waarin we omringd worden door machines die geacht worden
perfect te functioneren,'machines made for perfection'. Het is een omgeving
waarin 'intelligente' machines een controlefactor vormen die beslissingen
en problemen voor ons oplossen. Het crashen van een computer wordt gezien
als een storend feit in plaats van een creatief potentieel. De essentiële
functie van een machine is zijn gedrag, dat hij uitvoert wat hem is
opgedragen, om zo onze belangen te dienen (altijd er vanuitgaande dat
er een materiële vorm en een hardware is die in staat zijn om de
actie(s) uit te voeren). In een van de installaties van Josien Niebuur
bevindt zich onder andere een robotarm.
De robotarm is een systeem, een groep interactieve, op zichzelf staande
elementen die samen een complex geheel vormen. 'Ik probeer te begrijpen
hoe ik in een systeem kan inbreken...binnen in de logica van de machine...
het omgaan met de logica van dit systeem...een loop...een herhalende
sequentie van acties...het gedrag van de machine proberen te veranderen'.