Frank Mulder - video's
Zwier
toont een reeks van 28 schilderijen waarbij het ritueel (van het wakker
worden/het opstaan) centraal staat. Inspelend op de ruimte van Sign presenteert
hij de schilderijen als een dominospel tegen elkaar aan.
Frank
Mulders video's bezitten door het herhalen van bepaalde subtiele handelingen
ook een zeker ritueel (hoewel dit niet de enige intentie is van zijn werk).
Frank
Mulder:
Ik zoek vaak naar dingen of situaties die onder controle of in balans
gehouden worden. Maar de kans van mislukken moet aanwezig zijn, want dat
zijn voor mij namelijk de waardevolle momenten die veel informatie in
zich hebben. We hebben geleerd om je aangepast te gedragen en door relativering
kun je veel begrijpen en verwerken, maar ga je zo niet voorbij aan de
informatie die direct bij je binnenkomt en zo veel kan vertellen over
jou en de omgeving? Juist deze informatie leidt volgens mij tot vernieuwing.
Dit betekent dat ik het onder controle houden als doel neem en het mislukken
probeer te voorkomen. Toch is mislukken uiteindelijk het doel. Ik probeer
me steeds dingen te laten overkomen.
|
Zwier
- Domino (installatie)
Elke dag weer verrichten we dezelfde handelingen, bijna altijd in dezelfde
volgorde. Eigenlijk zonder erbij na te denken. Het zijn dagelijkse rituelen
die structuur aan ons leven geven. Maar wanneer ons leven verandert, verandert
daarmee vanzelf ook het patroon van onze dagindeling. Handelingen worden
in een andere volgorde uitgevoerd en krijgen soms ook andere vorm en inhoud.
Dat besefte kunstenaar Zwier (Groningen, 1970) toen hij door de verkoop
van zijn werk in staat was zijn bijbaan op te geven en zich volledig aan
het ontwerpen en schilderen te wijden. Het bracht hem op het idee van
een geschilderd dominospel, waarmee hij patronen van aangeleerd gedrag
zichtbaar maakt. Het is een reeks van 28 doeken van 100 x 50 cm. Elk schilderij
bevat de afbeelding van een of twee basishandelingen zoals wassen, tanden
poetsen, scheren, eten, haren kammen. De afzonderlijke doeken kunnen in
telkens andere combinaties worden samengevoegd.
"Waar ik me over verbaas, en dat is een reden geweest om de serie
te maken," zegt hij," is dat mensen alledaagse handelingen verrichten
zonder er echt bij stil te staan, maar dat ze ons via reclame steeds weer
worden voorgehouden."
Door de nadruk die de reclame erop legt, lijkt persoonlijk hygiëne
opeens een zaak van levensbelang -en dat is het misschien ook wel.
Door de vorm van een dominospel te kiezen wil Zwier vooral de huiselijkheid
van de verbeelde benadrukken:"Het is geen spel van heftige emoties,
maar een kalm tijdverdrijf waarbij je niet te veel hoeft na te denken".
Hij koos voor afbeeldingen uit oude tijdschriften om de visuele boodschap
nog eens extra te benadrukken, een verouderde beeldspraak die er voor
hedendaagse begrippen eigenlijk te veel van het goede is en daardoor een
ironische lading krijgt.
Net als bij eerder projecten van Zwier is bij het dominospel het concept
minstens zo belangrijk als de uitvoering:"De basis van al mijn beeldend
werk is altijd een gedachte. Van daaruit begin ik op mijn Apple mijn idee
om zetten in een beeld. Vaak zie ik mezelf eerder als een ontwerper dan
als een schilder. Ik begin daardoor ook meer en meer de overtuiging kwijt
te raken dat een kunstwerk uniek zou moeten zijn. Binnen de dominoserie
komt elke afbeelding acht keer voor. Alleen de combinatie van twee afbeeldingen
op een steen maakt het weer tot een uniek doek."
Het seriematige karakter van de reeks wordt nog versterkt door de ongebruikelijke
schildertechniek die Zwier al eerder toepaste: het gebruik van sjablonen,
waarbij de olieverf met kwasten of rollers wordt opgebracht. Het is een
manier van werken die aan graffiti verwant is en ook in combinatie met
spuitbussen wordt gehanteerd, o.a. door de Amsterdamse kunstenaar Hugo
Kaagman. De resultaten die door het gebruik van sjablonen ontstaan zien
er op het eerste gezicht hetzelfde uit, maar vertonen bij nadere beschouwing
kleine onregelmatigheden waardoor elk beeld ondanks het ontbreken van
een herkenbaar, persoonlijk penseelstreek een individueel karakter krijgt.
|