TEKENINGEN Marcel van Eeden, Achim Sakic
TEKENINGEN
Marcel van Eeden, Achim Sakic
3 december 2005 t/m 8 januari 2006
Marcel van Eeden
De tijd voor zijn eigen geboorte fascineert Marcel van Eeden (1965, Den Haag) . Aan de hand van oude foto’s, die hij deels natekent, roept hij de sfeer op van een periode waarin hij nog niet bestond en waar een verstilde toestand heerst. Zijn tekeningen, uitgevoerd in pikzwart negro-potlood waarbij van Eeden de lichte delen uitspaart, verraden een virtuoze tekentechniek. En hoewel Van Eeden natuurgetrouw natekent zijn zijn werken geen kopieën. De foto’s die hij gebruikt en dus ook zijn tekeningen geven nooit dramatische wereld gebeurtenissen weer maar zijn meestal heel alledaags van onderwerp; stadsgezichten, interieurs van hotels, winkels en stations. De aard van het afgebeelde en de zwart/wit tekentechniek zorgen ervoor dat je teruggaat in de tijd. In Sign toont van Eeden een serie tekeningen waarbij mensen op de rug te zien zijn, wier aandacht vastgehouden wordt door iets b.v. een schilderij, een panorama of iets wat niet duidelijk zichtbaar is. Naast de kleine originelen presenteert hij tevens monumentale prints van deze tekeningen. Het feit dat je als beschouwer van zijn tekeningen over de schouders van de afgebeelde figuren lijkt mee te kijken, terwijl deze ook zelf onderdeel van het beeld zijn, wordt nog verstrekt bij de grote prints omdat die de menselijke maat benaderen.
Achim Sakic
Achim Sakic (1965, Klein Zimmern /Darmstadt Duitsland) presenteert potloodtekeningen. Hij tekent zaken,voorwerpen die neergezet of opgehangen zijn om bekeken te worden, vaak in een fictieve tentoonstellingssetting. De tentoongestelde objecten bezitten in de tekening een museale lading en belangrijkheid. Een schilderij, een gestyleerde plant, een voorwerp zonder gebruikswaarde staan op sokkels en in vitrines. Deze objecten komen allen uit Sakic’ eigen verbeeldingswereld en hebben een sterke associatieve lading. Opvallend zijn de subtiele grijstinten (bijvoorbeeld in de spiegelingen), de contructieve strakke elementen en de ruimtelijke werking.
Beide kunstenaars zijn virtuoze tekenaars en beiden spelen met de ambivalente verhouding ten opzichte van datgene wat afgebeeld is en de tekening ‘an sich’. Als toeschouwer ervaart men de dubbele impressie dat men kijkt naar afbeeldingen van tentoonstellingen e.d. en tevens een tentoonstelling van afbeeldingen bezoekt (de tekeningen van van Eeden en Sakic)