PHILA-SOFIA Mina Minov & Edward Lynch Carey
Phila-Sofia
Mina Minov & Edward Lynch Carey
31 januari t/m 21 februari 2010
opening zondag 31 januari 15:30 uur
Mina Minov (1982 Sofia, BG) en Edward Lynch Carey (1984, Philadelphia USA) hebben beide een scherpe blik voor situaties en objecten uit onze dagelijkse omgeving, die tot een beeld kunnen worden. Zij werken vanuit ingeving, een radicale impuls, en tonen hierbij een speelse hernieuwde kijk op vanzelfsprekend lijkende zaken waarvan de betekenis ingebed is in ons collectief, culturele bewustzijn. De kunst die ontstaat door deze objecten/situaties opnieuw vorm te geven is ongerijmd en werkt relativerend en is tegelijk innemend.
Volgens Mina Minov leidt elke geest aan zijn eigen obsessies, zijn vastgeroeste ideeën. Bij het maken van zijn kunst herziet hij deze obsessies en probeert ze uit de weg te ruimen. Zoals hij zelf zegt: ‘utilitaire objecten moeten geneutraliseerd worden’.
Hij werkt, denkt en beweegt daarbij met het begrip protheses -mentaal, retinaal, psychisch, verbaal- en zegt hierover:
“Een dier past zijn omgeving niet aan aan zijn lichaam, maar zijn lichaam aan de omgeving. Een mens heeft de mogelijkheid om zijn omgeving aan te passen aan zijn lichaam. Dat betekent dat de mens sterk afhankelijk is van het extensieve gebruik van protheses; zijn kleding, zijn vervoersmiddelen, zijn optische- en gehoorapparaten. Om zich aan te passen, om te verlengen, om te beschermen, om te beheersen. Omgaan met protheses is dé menselijke bezigheid.”
In zijn kunst herziet Minov het gebruik van ‘protheses’ en maakt ons in hun nieuwe context weer opmerkzaam op hun bestaan en betekenis.
Edward Lynch Carey werkt met de drastische inzichten van een absurd poeet. Zijn elegante verontrustende objecten, grappig en droevig en vreemd verfijnd, ondermijnen de heilige koeien van cultuur en commercie. Meer dan dat bevestigen zijn kunstwerken de vitaliteit en het belang van een opmerkzame kijk in een wereld die de zinnen lijkt te verdoven en waarin voorbijgegaan wordt aan het wezen van dingen.
Careys werk varieert in onderwerp materiaal, uitvoering en fluctueert tussen abstractie, representatie, verhaal en nonsens. Hij speelt met zijn ideeën via tekeningen, beeldhouwen, video, muziek, performance. Alles wat in zijn hoofd opkomt wordt meestal vastgelegd met de meest directe middelen en beschikbare materialen van dat moment en moet in een klap raak zijn.
English
Phila-Sofia
Mina Minov & Edward Lynch Carey
31st of January until 21st of February 2010
Opening Sunday 31st of January from 15:30 hrs.
Phila-Sofia
Mina Minov (1982 Sofia, BG) and Edward Lynch Carey (1984, Philadelphia USA) have an eagle-eye for situations and objects in our daily environment which can turn out to be sculptures.
They work from hunch, a radical impulse, and show in this a playful, renewed look at seemingly common things of which the meaning is embedded in our collective, cultural consciousness. The art that comes into existence by reshaping these objects and situations is absurd and works both relativistic as well as amiable.
According to Mina Minov every mind suffers from personal obsessions, its rooted ideas. By making his art, he reviews these obsessions and tries to clear them. As he puts it himself: ´Utilitarian objects have to be neutralised´.
He works, thinks and moves in this with the conception – mental, retinal, psychic, verbal – and states about this:
“An animal doesn´t adjust its envorinment to its body but its body to the environment. A human has the possibility to adjust the environment for the sake of his body. This means that the human is strongly depending on the extensive use of prostheses: his clothing, his means of transport, his optical and hearing devices. To adapt, to lengthen, to protect, to control. Dealing with prostheses is the human occupation.”
In his art Minov reviews and uses ´prostheses´ and within a new context makes us aware of their existence and meaning.
Edward Lynch Carey works with the drastic insight of an absurd poet. His elegant, disturbing objects, funny and sad and strangely sophisticated, undermine the holy cows of culture and commerce. More than that his artworks confirm the vitality and importance of a remarkable observation in a world that seems to numb senses and in which the essence of things is ignored.
Careys work varies in subject, material, execution and fluctuates between abstractions, representation, story and nonsense. He plays with his ideas through drawings, sculpting, video, music, performance. Everything popping up in his head usually is registered with the most direct means and available materials at that moment and it has to be right at a blow.