ONDERHUIDS Sven ten Berge, Marit Bootsma, Can Demren, Marten Drewes, Marnix Sixma
“Onderhuids”
24 t/m 30 mei
Sven ten Berge, Marit Bootsma, Can Demren, Marten Drewes, Marnix Sixma
opening 24/5: 19.30 – 00.00
25/5 – 27/5 and 29/5 – 30/5 : 12.00 – 17.00
Van binnen groeit en broeit er van alles. Emoties, dromen, conflicten, chaos, rust. Onder de huid en voorbij het bewustzijn ageert en reageert ons diepste wezen. ‘Onderhuids’ zoekt de grenzen op van dat wezen, van dat wat niet uitgesproken wordt. Er wordt gekeken naar wat buiten ons zicht ligt; het vreemde wat ons altijd bekend is geweest.
Sven ten Berge is een Nederlandse kunstenaar die zich voornamelijk bezig houdt met het ontwikkelen en uitvoeren van zijn artistieke stijl, die bestaat uit patronen en optische illusies. Hij probeert werken te maken die emotie en betekenis brengen door vorm. Deze vorm is voornamelijk gebaseerd op regels en berekeningen. Zijn voornaamste doel is om bevrijding en betekenis terug te brengen naar persoonlijke ervaring. Hij beschouwt zijn werken niet als losstaand, maar als onderdelen van één werk dat zich uit blijft breiden.
Marit Bootsma: In mijn ruimtelijke werk onderzoek ik de mogelijk van spirituele transcendentie in de moderne wereld. Door op elk sculptuur een ritueel uit te voeren, hoop ik mensen op een primair niveau te raken. Eenmaal in beweging is het natuurlijke proces van de vergankelijkheid van het leven te begrijpen.
Can Demren: Als opkomend kunstenaar is het moeilijk om te negeren dat alle wegen naar de toekomst zijn aangelegd in ons verleden. Door de groeiende honger naar snelle beeldconsumptie van mijn soort te negeren, is mijn ambitie om deze beelden langzaam te creëren. Of het nu een spiegel is die ’s nachts tegen een deur leunt, of een melancholisch meisje, verlicht door het zonlicht dat valt door een klein raam, ze hebben tijd nodig om hun fascinerende verhalen te vertellen aan de toeschouwer.
Marten Drewes: Ik poog mijn hoofd leeg te maken terwijl ik mijn werken maak, wil ik ook de mogelijkheid creëren voor de kijkers om dit te doen. De afleidingen van de moderne wereld kunnen gezien worden als een tegenpool van alleen zijn. Deze polen zijn een bron van inspiratie voor mij en worden in verscheidene media vertaald. Mijn voortdurende queeste is om een balans te vinden tussen mijn emotionele betrokkenheid en het maken van werk dat mensen ontkoppelt van hun omgeving.
Marnix Sixma: Niet alles heeft een uitleg nodig. Sterker nog, sommige zaken moeten juist niet uitgelegd worden! Ik ben klaar met het geforceerd zoeken naar woorden voor iets dat van nature die woorden overstijgt. Iemand voelt toch immers ook niet de noodzaak om te verklaren waarom hij of zij verliefd is geworden? Waarom zou een werk dan wel ontleed, uitvoerig geanalyseerd en ontdaan van al haar magie moeten worden? Waarom zouden we als wetenschappers kijken naar zaken die niet materieel zijn? Waarom willen we toch altijd de goochelaar ontmaskeren, terwijl we in plaats daarvan betoverd zouden kunnen worden door het mysterie dat zich recht voor onze ogen voltrekt?
Er is geen absolute waarheid of universele levensessentie, maar toch blijven we ernaar zoeken. Mijn zoektocht, mijn queeste is wat mij drijft; de zoektocht naar mijn eigen waarheid. Mijn werk dient echter voor zichzelf te spreken. Het moet met jou een interactie aan kunnen gaan. En daartoe is een zekere mate van openheid nodig. Wat iets voor mij betekent, hoeft niet dezelfde betekenis voor iemand anders te hebben. Dat is niet erg, integendeel, het is de schoonheid ervan. Dingen dienen altijd open te blijven voor interpretatie. Ze mogen nooit sluitend worden.
[English]
“Onderhuids”
In the deep, lots of things are growing and brewing. Emotions, dreams, conflicts, chaos, calm. Under the skin and beyond the conscious, our deepest being acts and reacts. ‘Onderhuids’ searches for the boundaries of that being, of that which remains unsaid. Exactly that which is out of sight, is what is being looked at; the strangeness that has always been familiar to us.
Sven ten Berge is a Dutch artist who is mostly busy with the development and execution of his artistic style. They are made up of patterns and optical illusions with which he tries to create works that bring emotion and meaning trough form. This form is mostly based on rules and calculations. His main goal is to bring release and meaning back to personal experience. He does not regard his works as separate, but believes that his works are all pieces of one work that is ever expanding.
Marit Bootsma: I’m researching the possibility of spiritual transcendence in the modern world with mainly spacial work. By performing a ritual on every sculpture I hope to touch people on a primal level. Once in motion the flow of a natural process allows you to grasp the impermanence of life.
Can Demren: As an emerging artist, it is hard to disregard this fact that all the roads to the future, is laid within our past. By ignoring my species’ growing appetite for fast consumption of images, my dedication is to create them rather slowly. Whether it’s a mirror leaned on a door at night, or a melancholic girl, lit by the sunlight from a small window, they take time to expose their fascinating stories to their beholder.
Marten Drewes: While I attempt to get an empty head when making my works, I also want to create the opportunity for viewers to empty their heads. The distractions in the modern world can be seen as an antipole of being alone. These poles are a source of inspiration for me which is used in various media. My ongoing quest is to find a balance between my emotional involvement and creating work to disconnect people from their surroundings.
Marnix Sixma: Not everything needs an explanation. Actually, some matters should remain unexplained! I’m done with forcedly finding words for something that naturally transcends those words. One does surely not feel the need to explain how or why he or she has fallen in love. Then why should a work be dissected, analyzed thoroughly and stripped of all magic? Why should we act like scientists, when it comes to matters that are not material? Why would we unmask magicians, when we could be mesmerized by the mystery in front of us instead?
There is no absolute truth, a universal essence of life. But we are searching to it nonetheless. My search, my quest is what is driving me; the search to a truth of my own. My work should speak for itself, though. It should be able to interact with you. For that, it needs a certain level of openness. What something means to me does not necessarily carry the same meaning for somebody else. That’s not only just the way it is, on the contrary, it is the beauty of it. Things should be open for interpretation. They should never get conclusive.