Obsoletely New!
 Finn Wagner, Sébastien Robert, Brigitte Louter, Igor Bobeldijk

​​

Obsoletely New!


Finn Wagner, Sébastien Robert, Brigitte Louter, Igor Bobeldijk

23/09/2023 till 22/10/2023

See for interview Michiel Teeuw with Brigitte Louter and Igor Bobeldijk our blog

(English below)

Opening van de tentoonstelling, zaterdag 23 september om 16.00 uur.

Kunstenaars Finn Wagner, Sébastien Robert, Brigitte Louter, Igor Bobeldijk tonen in ‘Obsoletely New!’ nieuwe multidisciplinaire installaties met linken naar natuurwetenschappelijke, technologische processen met research-achtige inslag. Ze gaan uit van ongebruikelijke aannames: Netten beëindigen hun rol in de menselijke leefomgeving en keren zich tegen ons, Aurora Borealis verheft haar stem live van de Lofoten, watervlooien bepalen ons zicht op tijd en ruimte, robotcreaturen bevolken koelsystemen van datacentra.
Oude technieken en methodes ontsnappen aan de controle; nieuwe scheppingen en functies ontstaan buiten de mens om.

Over de kunstenaars:
De kunstpraktijk van Brigitte Louter (Rotterdam, 1996) omvat installatie, beeldhouwen, tekenen en soms bewegende componenten, waarbij gebruik wordt gemaakt van elk materiaal dat bij haar past. Ze is geïnteresseerd in de voortdurende pogingen van de mensheid om alles te ordenen, meten en in kaart te brengen, op zoek naar begrip van de wereld. Een zoektocht die kan bestaan ​​uit een kleine handeling of een megalomaan gebaar. De mislukkingen die inherent zijn aan deze bezigheden staan​​centraal in haar werk. Met een voorliefde voor het (on)praktische, het (on)mogelijke en het (on)zichtbare hoopt ze curieuze verhalen te creëren die gestructureerd zijn door een absurde logica. Vaak wordt gebruik gemaakt van visuele elementen en oplossingen die worden gebruikt in datavisualisatie, onderwijscontexten en meetinstrumenten.

Voor de tentoonstelling Obsoletely New! maakt Brigitte Louter nieuw werk dat bestaat uit een opberg en presentatie meubel voor haar drie objecten.
Haar werk gaat over Daphnia, beter bekend als de Watervlo, en onze relatie daarmee vanuit menselijk perspectief. Door het grote schaalverschil, de microscopische maat, maar ook door de levenscycli wordt het besef van ruimte en tijd gerelativeerd.
Daphnia zijn gewilde organismen als onderzoek/onderwerp ter bestudering van biologische levensprocessen vanwege hun transparante en responsieve karakter. Ze vereisen weinig onderhoud en planten zich snel voort.

Het opberg/presentatie meubel in SIGN bestaat uit :
– Het eerste object is een tekening in een ringband map. De tekening heeft een ongebruikelijk formaat en toont een sedimentkernmonster met een aantal Daphnia ephippia (eieren in rust). In plaats van een gestandaardiseerd ontwerp volgt de vorm van deze map de logica en vorm van de tekening, waardoor de map alleen deze specifieke tekening kan dragen.

– Het tweede object is gebaseerd op een vergroot ephippium, oftewel rustend ei, omgebouwd tot eierklok. Watervlooien planten zich meestal ongeslachtelijk voort, maar leggen soms deze rustende eieren die bevrucht kunnen worden en uitkomen als de omstandigheden gunstig zijn. De eierklok suggereert dat hij kan worden afgeteld, met een minimum van één seizoen en een maximum van 700 jaar; het oudste geregistreerde uitgekomen Daphnia rustende ei!

– Het derde object is een middelgrote watervlo-vouwbalg. Het bestaat uit een aantal transparante lagen waarin een vereenvoudigd silhouet van een watervlo is uitgesneden. De vorm wordt laag voor laag kleiner, om bijna te verdwijnen tot de daadwerkelijke grootte (ongeveer 0,2 – 5 mm.)

https://www.brigittelouter.com/index.html
https://www.instagram.com/brigittelouter/

Finn Wagner (1992, Krefeld Dld) werkt als een archeoloog die zijn eigen vondsten maakt om een nieuwe toekomst te formuleren door het creëren van een verleden. Hij navigeert in de tijd en wil uit de beklemmende ‘loop’ van de geschiedenis breken.
In zijn huidige werk symboliseren netten de controle van de mens op zijn omgeving ; wat als dit verloren gaat en de netten na gebruik een onafhankelijke rol gaan spelen en een eigen leefomgeving gaan maken?

Netten hebben een grote rol gespeeld in de ontwikkeling van de mensheid, omdat ze ervoor zorgden dat mensen sedentair werden en hogere opbrengsten behaalden bij het vissen. Het zijn in feite systemen die het kleine van het grote scheiden, het vaste van het vloeibare, en kunnen elke vorm aannemen. In veel mythologieën staan ​netten voor iets verraderlijks, omdat de gevangen slachtoffers volkomen machteloos en overgeleverd zijn.
Wanneer mensen de controle verliezen, is de oplossing meestal een nieuwe technische innovatie, waarvan de verstrekkende en onbedoelde gevolgen meestal niet kunnen worden ingeschat. Er is iets wanhopigs aan ons onvermogen om problemen op te lossen door de manier te veranderen waarop we onze hulpbronnen gebruiken. We worden het slachtoffer van onze eigen instrumenten, raken a.h.w. verstrikt in machinaal gemaakte, resistente netten en we worden langzaamaan steeds minder in staat om te handelen. De grens tussen prooi, aas en jager vervaagt.
In SIGN maakt Finn Wagner nieuwe sculpturen en een nieuwe 3D Video die bovenstaand uitwerkt en visualiseert. In de video zal hij ingaan op de metaforische aspecten van netten en ook de interactie met de omgevingen belichten. De video wordt afgespeeld in een tijdloze omgeving, het kan het verleden, het nu of de toekomst zijn. Oude kapotte netten hangen in landschappen, bewegen in de wind, terwijl de omgeving eromheen een verhaal vertelt over wat tot die situatie heeft geleid. Wagner maakt gebruik van virtuele camera met 3D-scènes om de beelden een filmische, documentaire uitstraling te geven.

https://finnwagner.de/
https://www.instagram.com/_finnwagner_/

Oude uitvindingen, device, gadgets geeft Igor Bobeldijk (1992, Leeuwarden) een andere functie. Hij onderzoekt de oorsprong grondig en geeft ze vervolgens een hypothetische geschiedenis mee (re-purposing & re-contextualising). De objecten krijgen een andere functie, rol en betekenis in de huidige samenleving. Het is niet op optimale functionaliteit gericht maar op aanwezigheid. Igor Bobeldijk combineert dat met digitale technieken, rare zoekmethodes, ai en algoritmen.

Speciaal voor in SIGN maakt Igor Bobeldijk nieuw werk.
De aanname is:
Een opkomende koeltechnologie die in de meest geavanceerde datacenters wordt gebruikt, wordt onderdompeling koeling genoemd. Alle computers zijn ondergedompeld in speciale olie, een zogenaamd efficiëntere koeloplossing dan ‘traditionele’ airconditioning en ventilatie. Omdat olie een geschiktere omgeving is voor elektrische en mechanische componenten.
Als de datacenters van de toekomst onder olie zullen worden ondergedompeld, is dit voor de mens moeilijker toegankelijk. Zullen onderhoudswerkzaamheden dan worden gedelegeerd aan robotische creaturen zoals bv. servo-wormen, robotvissen, -krabben of -trilobieten? Prehistorische soorten die opnieuw opduiken in een ‘posthistorische’ wereld? Aan de andere kant zullen hackers een saboteur-tegenhanger te bedenken zijn, b.v. bionische palingen die ergens een usb-stick in kunnen steken, of mechanische kreeften die hier en daar draadjes doorknippen?
Het kan zich ontwikkelen tot een nieuw soort ecosysteem met kunstmatige zeedieren, autonoom en op afstand bestuurd, die in olie leven en zich voortplanten. IN SIGN wordt een aquarium/labsetting gecreëerd met prototypes van dergelijke robotachtige zeedieren. Een andere invalshoek voor het publiek is om via webcams contact te zoeken met de ondergedompelde miniatuurwereld.

https://igorbobeldijk.com/
https://www.instagram.com/igorbobeldijk/
NB. Voor de liefhebber lees zijn thesis: www.igorbobeldijk.com/thesis.html

Sébastien Robert (1993. Nantes, FR) is een interdisciplinaire kunstenaar en onderzoeker die werk ontwikkelt op het snijvlak van visuele en geluidskunst, technologie, wetenschap en etnografie.
Zijn werk Magnetic Fluctuations is een real-time generatieve geluidsinstallatie geinitieerd door activiteit van het Noorderlicht van de Lofoten.
Een modulair geluidssysteem ontvangt realtime gegevens van verschillende magnetometers en antennes van het Polar Light Center, een station dat de aurora-activiteit op de Lofoten in Noorwegen bewaakt en wordt beheerd door de Nederlandse radioastronoom Rob Stammes.

Alle verzamelde gegevens beïnvloeden rechtstreeks verschillende geluidsparameters (snelheid, toonhoogte, timing enz.) en creëren een continu geluidslandschap, een muziekscore gecomponeerd en gespeeld door het noorderlicht. Hoe meer deze aanwezig is hoe meer deze zich laat gelden in de ‘geluid sculptuur’. Het scherm dat aan het modulaire geluidssysteem is bevestigd, vormt een aanvulling op het werk, visualiseert de binnenkomende gegevens en geeft zo inzicht in deze black box.

www.sebastienrobert.nl
https://www.instagram.com/_sebastien_r_/

(English)

SIGN presents: ​​OBSOLETELY NEW!
September 23 to October 22, 2023
Finn Wagner | Sebastien Robert | Brigitte Louter | Igor Bobeldijk

Opening of the exhibition on Saturday, September 23 at 4:00 PM.

Artists Finn Wagner, Sébastien Robert, Brigitte Louter, Igor Bobeldijk show in ‘Obsoletely New!’ new multidisciplinary installations with links to scientific, technological processes with a research-like slant. They make unusual assumptions: Nets end their role in the human environment and turn against us, Aurora Borealis raises her voice live from the Lofoten Islands, water fleas determine our view of time and space, robot creatures populate cooling systems of data centers. Old techniques and methods escape control; new creations and functions arise outside of humans.

About the artists:
The art practice of Brigitte Louter (Rotterdam, 1996) includes installation, sculpture, drawing and sometimes moving components, using any material that suits her. She is interested in humanity’s ongoing attempts to organize, measure and map everything in search of understanding the world. A quest that can consist of a small act or a megalomaniac gesture. The failures inherent in these pursuits are central to her work. With a preference for the (im)practical, the (im)possible and the (in)visible, she hopes to create curious stories structured by absurd logic. Visual elements and solutions used in data visualization, educational contexts and measurement instruments are often used.

For the exhibition Obsoletely New! Brigitte Louter will make new work that consists of a storage and presentation piece for her three objects. Her work is about Daphnia, better known as the Water Flea, and our relationship with it from a human perspective. The large difference in scale, the microscopic size, but also the life cycles put the sense of space and time into perspective. Daphnia are popular organisms as research subjects for studying biological life processes because of their transparent and responsive nature. They require little maintenance and reproduce quickly.

The storage/presentation furniture in SIGN consists of:
– The first object is a drawing in a ring binder. The drawing is of an unusual format and shows a sediment core sample with a number of Daphnia ephippia (eggs at rest). Rather than a standardized design, the shape of this folder follows the logic and form of the drawing, meaning the folder can only carry this specific drawing.

– The second object is based on an enlarged ephippium, or resting egg, converted into an egg clock. Water fleas usually reproduce asexually, but sometimes lay these resting eggs that can be fertilized and hatch when conditions are right. The egg clock suggests that it can be counted down, with a minimum of one season and a maximum of 700 years; the oldest recorded hatched Daphnia resting egg.

– The third object is a medium-sized water flea bellow. It consists of a number of transparent layers in which a simplified silhouette of a water flea is cut out. The shape shrinks layer by layer, almost disappearing to its actual size (approximately 0.2 – 5 mm.)

https://www.brigittelouter.com/index.html
https://www.instagram.com/brigittelouter/

Finn Wagner (1992, Krefeld Germany) works as an archaeologist who makes his own finds to formulate a new future by creating a past. He navigates in time and wants to break out of the oppressive ‘loop’ of history.
In his current work, nets symbolize man’s control over his environment: what if this is lost and the nets start to play an independent role after use and create their own living environment?

Nets have played a major role in the development of humanity, as they allowed people to become sedentary and achieve higher yields from fishing. They are in fact systems that separate the small from the large, the solid from the liquid, and can take any form. In many mythologies, nets represent something treacherous, because the captured victims are completely powerless and at the mercy of others.
When people lose control, the solution is usually a new technical innovation, the far-reaching and unintended consequences usually cannot be estimated. There is something desperate about our inability to solve problems by changing the way we use our resources. We become victims of our own instruments, become entangled in machine-made, resistant nets and slowly become less and less able to act. The line between prey, bait and hunter is blurring. 

In SIGN Finn Wagner creates new sculptures and a new 3D Video that elaborates and visualizes the above. In the video he will discuss the metaphorical aspects of nets and also highlight the interaction with the environments. The video is played in a timeless environment, it could be the past, the present or the future. Old broken nets hang in landscapes, moving in the wind, while the environment around them tells a story about what led to that situation. Wagner uses a virtual camera with 3D scenes to give the images a cinematic, documentary look.

https://finnwagner.de/
https://www.instagram.com/_finnwagner_/

Igor Bobeldijk (1992, Leeuwarden) gives old inventions, devices or gadgets a different function. He thoroughly investigates the origins and then gives them a hypothetical history (repurposing & re-contextualising). The objects take on a different function, role and meaning in today’s society. It is not focused on optimal functionality but on presence. Igor Bobeldijk combines this with digital techniques, strange search methods, AI and algorithms.

Igor Bobeldijk is creating new work especially for SIGN.
The assumption is:
An emerging cooling technology used in the most advanced data centers is called immersion cooling. All computers are immersed in special oil, a supposedly more efficient cooling solution than ‘traditional’ air conditioning and ventilation. Because oil is a more suitable environment for electrical and mechanical components.
If the data centers of the future are submerged in oil, this will be more difficult for humans to access. Will maintenance work be delegated to robotic creatures such as servo worms, robot fish, crabs or trilobites? Prehistoric species reemerging in a ‘post historical’ world? On the other hand, hackers will have to think of a saboteur counterpart, e.g. bionic eels that can insert a USB stick into something, or mechanical lobsters that cut wires here and there?
It could develop into a new kind of ecosystem with artificial marine animals, autonomous and remotely controlled, that live and reproduce in oil. In SIGN an aquarium/lab setting is created with prototypes of such robotic sea animals. Another angle for the public is to contact the submerged miniature world via webcams.

https://igorbobeldijk.com/
https://www.instagram.com/igorbobeldijk/
NB. For enthusiasts, read his thesis: www.igorbobeldijk.com/thesis.html

Sébastien Robert (1993. Nantes, FR) is an interdisciplinary artist and researcher who develops work at the intersection of visual and sound art, technology, science and ethnography.
His work Magnetic Fluctuations is a real-time generative sound installation initiated by the activity of the Northern Lights of Lofoten.
A modular sound system receives real-time data from several magnetometers and antennas at the Polar Light Center, a station that monitors aurora activity in Norway’s Lofoten Islands and is operated by Dutch radio astronomer Rob Stammes.

All collected data directly affects various sound parameters (speed, pitch, timing, etc.) and creates a continuous soundscape, a musical score composed and played by the Northern Lights. The more this is present, the more it asserts itself in the ‘sound sculpture’. The screen attached to the modular sound system complements the work, visualizing the incoming data and thus providing insight into this black box.

www.sebastienrobert.nl
https://www.instagram.com/_sebastien_r_/