INEKE KUIPER & PATRICK TANGHE

INEKE KUIPER & PATRICK TANGHE

19 juni t/m 17 juli 1999

schilderijen, ruimtelijk werk

Ineke Kuiper
Voor Ineke Kuiper (Den Burg, Texel 1953) begon met tekenen en schilderen, heeft zij beeldonderzoek gedaan door piepklein 3-dimensioneel werk in diaraampjes te plaatsen. Diezelfde dia’s werden later ook op de wand geprojecteerd, zodat je ‘schilderijen’ op elke gewenste grootte kon verkrijgen.
Dit onderzoek bracht haar dichter bij de verhouding materiaal – licht – kleur. de diacomposities waren voornamelijk abstract (Haagse periode).
Hierna verhuisde Kuiper naar Groningen en begon ze figuratief en kleurrijk te tekenen en schilderen. het werk kreeg steeds grotere formaten en een scala aan materiaal passeerde de revue; hardboard, zeildoek, karton, plastic, ongebleekt katoen etc. De verf was voornamelijk acrylverf.
Tot 1986 kunnen we spreken van tekenfilmachtige figuratie met knetterende kleuren. (Groningse periode)
Daarna kwam Brugge (België) waar ze, onder invloed van de conceptuele opvattingen van de Vlaamse kunst(enaars), meer en meer abstract en met degelijk materiaal ging werken; olie op doek, gouaches op dik papier etc. Na een reis door India gaat ze ook experimenteren met goudkleuren, bladgoud en stoffen (textiel)
Daarnaast maakt ze ook series. Meestal een x-tal doeken in tamelijk monochrome kleuren of bekleed met fluweel, bladgoud en verf.

Patrick Tanghe
In de jaren ’80 maakt Patrick Tanghe (Brugge, België 1949) ruimtelijk werk met een functionele inslag. De objecten zijn of verwijzen naar meubels, maar zijn niet als zodanig bruikbaar. De compositie, materialen en kleuren zijn onderwerp van het ‘onbevooroordeeld’ zoeken naar de ruimtelijke samenhang. Uitgangspunt voor de opbouw is het gebruik van materialen die voor andren niet meer van nut zijn. Kortom: wegwerp- , rest- en grofvuil materiaal.
In de jaren ’90 komt er een dimensie bij. In de objecten komen (licht ironische) knipogen richting sociale en politiek/ religieuze beslommeringen. Voorbeelden hiervan: een katholiek kruis uitgevoerd in ijs, koffietafel ‘Denkend aan Holland’ met lijmklemmen, salontafeltjes ‘Boeddha en de Big’.
Sommige elementen van een object zijn resultaat van een langdurig denkproces, andere zijn de onmiddellijke neerslag van een vluchtig idee of beeld. Ook in de uitvoering (soms met, soms zonder tekening) en de keuze van de materialen blijft het tot het eind een spel tussen intuïtie en ratio.