IGOR SEVCUK & CLARISSA BALDWIN

IGOR SEVCUK & CLARISSA BALDWIN

video-film, installaties

23 april t/m 21 mei 2005

Ambigue beelden tonen verontrusting achter onschuld en geweld achter schoonheid.
Igor Sevcuk (Rijksacademie, Prix de Rome 2002) laat de film en de installatie “Kalle” zien, waarbij lieflijkheid en devotie vermengd worden met onderhuidse dreiging en agressie.
Clarissa Baldwin (Piet Zwart Institute) maakt esthetische patronen van afbeeldingen van oorlog en geweld.

IGOR SEVCUK (Bosnie Herzegovina, 1972)
Video-film/ installatie “Kalle (20’00” + 5″00″ , 2004)
De twee onderwerpen in de film van Sevcuk, een koor en een hond, lijken onschuldig maar achter die onschuld en lieflijkheid schuilt een verontrustende kant. Ogenschijnlijk is er geen verband tussen genoemde onderwerpen maar Sevcuk vermengt ze, waardoor ze elkaar gaan beïnvloeden en de betekenis van de beelden ambigu wordt.
De dubbelzinnigheid wordt versterkt door afwisseling van beelden, geluid en stiltes; door teksten die vaak doorlopen in de volgende scene. Een koor dat gromt lijkt agressie aan te geven achter de devotie. een ronddraaiende hond die zichzelf bijt is lachwekkend en tegelijkertijd beangstigend.
Het werk heeft te maken met de religieuze en politieke achtergrond van Sevcuks geboorteland, die zijn weerslag heeft op de alledaagse realiteit.

KALLE
This work deals with religious and political myths hat condense in reality of every day life. What does Bach’s ‘Mass in B minor’ has in common with the symptoms of one mad, self-destructive dog? How come this ‘Balkan dog’ has a Swedish name Kalle? Can an apple still be the cause of some sin, the point where everything goes wrong?
The investigation balance between a joke and a tragedy. It consists of the projection of main, enigmatic video ‘Kalle’ that extends itself into a short decoding part: ‘Dog Stories’.
The installation version of work ‘Kalle’ is projected on a wall, while ‘Dog Stories’ are looping on a monitor with the headphones. The installation is enlarged with extra fragments of information. they are presented through different mediums, such as; photographs, collages, painted map, anamorphic wall drawing, sketchbook, flags and additional legends. In this way the montage of meaning goes further, outside of the videos itself.

CLARISSA BALDWIN (U.K. 1977)
Baldwin doet het tegenovergestelde. Zij kiest gewelddadige onderwerpen: ze manipuleert afbeeldingen uit nieuwsberichten over oorlog en geweld, oorlogsmaterieel, soldaten etc. Deze afbeeldingen toont ze in de vorm van patronen waardoor er een ongemakkelijke spanning ontstaat tussen de decoratieve schoonheid van het patroon en de gewelddadigheid van het onderwerp.
De herhaling van het beeld heeft een tweeledige functie: het vormt een bescherming tegen de ongemakkelijke betekenis van het beeld, maar tegelijkertijd vestigt het onvermijdelijk de aandacht erop. De patronen vormen een soort behang (op papier, transparante schermen) dat verwijst naar de geborgenheid en het comfort van thuis, terwijl de afbeeldingen gruwelijk zijn. dit ‘behang’ integreert ze in de betreffende ruimte.