‘HUISHOUDDOEKJES & DWEILEN’ , AIMÉE TERBURG

AIMÉE TERBURG

‘HUISHOUDDOEKJES & DWEILEN’
schilderijen

22 november t/m 20 december 1997

de expositie van de Groningse kunstenaar Aimée Terburg (1971) valt op door de op het eerste gezicht, eenvoudige beeldtaal en de materiaalkeuze voor het doek. De vraag wat een schilderij een schilderij maakt is haar uitgangspunt. Als je meerdere doeken naast elkaar ziet bemerk je een consequent onderzoek, binnen het kader van de abstracte schilderkunst, naar de betekenis van de lijn, de vorm en het vlak.
De lijn krijgt elke keer een eigen karakter door zijn functie als vlakverdeler, samenvoeger of voor- of achtergrondbepaler. Door dit tegen elkaar uit te spelen ontstaat er een ‘spel’, waarbij niks van te voren vast staat en waardoor je als kijker geactiveerd wordt. Schildersgebaren lijken spontaan maar bij nader inzien zijn ze als gestileerde vorm bewust neergezet. ruimte die wordt gesuggereerd op het doek, wordt soms bevestigd, dan weer ontnomen. schilderijen lijken soms een klein gedeelte van een groter geheel te zijn.
Vernieuwend zijn de aaneen genaaide huishouddoekjes en dweilen die het gegeven benadrukken dat het schilderij een opgespannen doek is. Zichtbare naden herdefiniëren de kaders van het schilderij. De textuur van de bewerkte stof doet de ene keer huidachtig aan, de andere keer lijkt het op een stilstaand videobeeld.
De beleving van haar schilderijen is een ervaring omdat door de eenvoudige beeldtaal de beschouwer als het ware word uitgenodigd het schilderkunstige proces te reconstrueren en herbeleven. Zo weet ze de elementen van de abstracte schilderkunst tot menselijke proporties terug te brengen.