ECHOING LAND : Dina Mimi, Dachen Bao, Vida Kashani & Amir Komelizadeh, Charlène Dannancier

(nederlands zie onderaan)

ECHOING LAND

9/12/2023 – 7/01/2024

Tue-Sat: 12-17 hrs & Sun: 14 – 17 hrs.

Closed: 25, 26 & 31 December 2023

Dina Mimi | Dachen Bao | Vida Kashani & Amir Komelizadeh | Charlene Dannancier

Opening: Saturday, December 9, 5 p.m

Films by:
Dina Mimi: ‘The melancholy of this useless afternoon, Chapter One in Palestine’ & ‘The melancholy of this useless afternoon, Chapter Two’.
Dachen Bao: ‘Residual Light / Beneath the Floating Land’.
Vida Kashani & Amir Komelizadeh: ‘Labyrinth of Disorientation’.
Charlène Dannancier: ‘ORGANS’.

Read the interesting essay on “Echoing Land’ by Pelumi Adejumi: “What the land experienced,what my ancestors experienced shows up in how I be in the world”*. See publicaties

Equipment sponsored by “My Facilities”

All films in Echoing Land are related to the landscape, highlighting disorientation and cultural displacement from different perspectives and styles. The connotation with personal history and origins is examined.

Reflectant Vida Kashani & Amir Komelizadeh: Mare van Koningsveld
Interviews by Pelumi Adejumo with the artists will be published online during the course of the exhibition. Adejumo is a writer and combines text with song and sound and different and invented languages. She graduated from Creative Writing, ArtEZ University of the Arts.

About the artists

Dina Mimi (Palestine, 1994) is a visual artist and filmmaker who works and lives between Jerusalem and Amsterdam. Her practice is multi-faceted and uses video, sound, performance and text, wandering in grief. Fugitive bodies that ask questions like: what does grief sound like? How do we look for fictional breaks in historical accounts? What happens to the body before the vanishing point? Dina’s work consists of extensive research into death and memory, especially within historical events from the colonial past.

In the series “The melancholy of this useless afternoon”, Mimi draws from a rich amount of material and combines found images with newly shot film: animal smuggling, captivity, decolonization and personal stories are fluidly connected. She shot material in Palestine, Jordan and the Netherlands on 16mm film and concludes the series with a poem.

Dachen Bao (b. 1993, Wuhu, China) is a visual artist, filmmaker and researcher based in Rotterdam and Chongqing. Through films, installations and performances, Dachen’s practice combines historical research, ethnography and speculative fiction in exploring the ever-changing structural relationships between geopolitics and ecology, self and others. His recent research seeks to retouch the history and memories of Southwest China’s hinterland based on materiality, embodiment and perception. It explores indigenous identity and the entanglement of temporality, as well as its potential for alternative narratives beyond national and imperial frameworks.

Residual Light / Beneath the Floating Land is a film based on the everyday landscape along the Chaotianmen Dock and riverbank in Chongqing, a city in southwestern China. As a viewer you wander between the riverbank, different rooms and gatherings. At the same time, a description of the landscape spanning time and space can be heard, narrated by a dialect voice-over. The lyrics are taken from the diary of a 19th century British merchant adventurer, Mr and Mrs Archibald Little on their journey through the Three Gorges to western China. By contemplating the relationship between the remains of history and modernity, the film portrays an ambiguous zone that shows the complexity between history and reality through fragmented landscapes and memories.

VidAmir

“We, Vida Kashani and Amir Komelizadeh, have a collaborative artistic practice under the name ‘VidAmir’, that moves from Iran outward to places such as the Netherlands, where we have been living since 2011. Our practice encompasses the practices of art, filmmaking, installation, and is united conceptually by interests in poetry, storytelling, archive, and politics which provoke new imaginaries that are equally bound to aesthetics. We centre collaboration in our practice; we have thus far completed several projects in intensive collaborations with musicians, philosophers, and citizens.”

Vida Kashani (1989, Tehran, Iran) is an independent filmmaker, writer, multimedia visual artist and creative producer, based between Amsterdam and Groningen. Her creative process is based on research and is deeply rooted in the socio-political fabric of our world, constantly fuelled by encounters and the passion to shed light on the untold stories that society often overlooks. She explores issues of gender dynamics, the powerful essence of femininity, and the complicated lives of residents of neoliberal cities. In her imagination, stories breathe life – a space where the essence of humanity unfolds through poetic images, experiments and textual sensitivity.

Amir Komelizadeh (1983, Tehran, Iran) is an independent filmmaker, photographer and multimedia visual artist whose work consists of film, installation, photography and 3D works. Interested in multidisciplinary projects, he has worked on a number of projects as a D.O.P for short, independent films. He is fascinated by the transition between movement and silence. A meandering movement arises between resistance and receptivity. Each frame is an in-depth study, presenting a vivid dichotomy that defines who we are as individuals and as a society. In these constructed frames, born from colourful and moody lights, she studies the contradictions that determine who we are.

“Labyrinth of Disorientation” delves into the depths of the human psyche, grappling with the pervasive uncertainty and displacement of our modern existence. Drawing inspiration from the groundbreaking theory of the fluid society presented by the Polish sociologist Zygmunt Bauman, this film seamlessly weaves together the intricate tapestry of poetry, digital collages, and sublime depictions of nature juxtaposed against the backdrop of bustling urban landscapes. With unwavering determination, the artists embark on an exploration of the cultural disorientation and bewilderment that ensues. To further elevate this experience, the Canadian composer and sound artist Noah Sherrin has crafted an original, ever-evolving soundscape that blurs the boundaries between sound design and music, creating a transcendent symphony that resonates with the very core of our being.

Feedback for this work was obtained from Mare van Koningsveld, who is associated with SIGN as a reflectant.

Charlène Dannancier (1993, France) is a multidisciplinary artist and composer who undertakes experimental research that crosses the media of sound, performance, installation and film. Through her compositions and live performances, often as her sensory persona UNN, Dannancier creates compelling and poignant encounters, guiding audiences along an emotional trajectory that oscillates between the dimensions of intimate revelation and disturbing unease. It is within this dialectical interplay that the multifaceted aspects of human existence are interrogated, prompting a deep investigation into the notions of subjectivity, control and vulnerability.

The film ORGANS is a multi-channel video installation that combines landscapes shot in Iceland with brutalist architecture from Parisian suburbs, creating a captivating ‘land body’. This artwork delves into the concept of spatial perception, rhizomatic sweating and spatial catharsis through the ambiguous story of a deceased spirit body absorbed into space. In this immersive experience, concrete slabs turn into bones while icy rocks mimic the texture of skin.

Sound plays an important role in the installation, enhancing the immersive experience. The soundtrack has been carefully composed to create a homonymous synthesis, blurring the boundaries between the sounds of body organs and the sounds produced by the organ. These elements act as agents, deterritorializing the viewer’s perception and evoking a sense of dissociation/transcendence.

(Nederlands)

ECHOING LAND

9/12/2023 – 7/01/2024

Open: Di – Za: 12 -17 uur & Zo: 14 – 17 uur.

gesloten 25, 26 en 31 december 2023

Dina Mimi | Dachen Bao | Vida Kashani & Amir Komelizadeh | Charlène Dannancier

Opening: Zaterdag 9 december 17.00 uur

Films van:
Dina Mimi: ‘The melancholy of this useless afternoon, Chapter One in Palestina’ & ‘The melancholy of this useless afternoon, Chapter Two’.
Dachen Bao: ‘Residual Light / Beneath the Floating Land’.
Vida Kashani & Amir Komelizadeh: ‘Labyrinth of Disorientation’.
Charlène Dannancier: ‘ORGANS’.

Alle films in Echoing Land zijn gerelateerd aan het landschap, waarbij de desoriëntatie en culturele ontheemding vanuit verschillende perspectieven en stijlen worden benadrukt. De connotatie met de persoonlijke geschiedenis en afkomst worden hierbij onderzocht.

Reflectant Vida Kashani & Amir Komelizadeh: Mare van Koningsveld.

Interviews door Pelumi Adejumo met de kunstenaars komen in de loop van de expositie online. Adejumo is schrijver en combineert tekst met zang en klank en verschillende en verzonnen talen. Ze is afgestudeerd aan Creative Writing, ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten.

Over de kunstenaars

Dina Mimi (Palestina,1994) is een beeldend kunstenaar en filmmaker die werkt en woont tussen Jeruzalem en Amsterdam. Haar praktijk is veelzijdig en maakt gebruik van video, geluid, performance en tekst, waarbij ze ronddwaalt in verdriet. Voortvluchtige lichamen die vragen stellen als: hoe klinkt verdriet? Hoe zoeken we naar fictieve breuken in historische verslagen? Wat gebeurt er met het lichaam vóór het verdwijnpunt? Dina’s werk bestaat uit uitgebreid onderzoek naar de dood en de herinnering, vooral binnen historische gebeurtenissen uit het koloniale verleden.

In de serie “The melancholy of this useless afternoon” die te zien is tijdens Echoing Land, put Mimi uit een rijke hoeveelheid materiaal en combineert ze gevonden beeld met nieuw geschoten film: dierensmokkel, gevangenschap, dekolonisatie en persoonlijke verhalen worden vloeiend aan elkaar verbonden. Ze schoot materiaal in Palestina, Jordanië en Nederland op 16mm-film en sluit de serie af met een gedicht.

Dachen Bao (geb. 1993, Wuhu, China) is beeldend kunstenaar, filmmaker en onderzoeker gevestigd in Rotterdam en Chongqing. Door middel van films, installaties en optredens combineert Dachen’s praktijk historisch onderzoek, etnografie en speculatieve fictie bij het onderzoeken van de steeds veranderende structurele relaties tussen geopolitiek en ecologie, zichzelf en anderen. Zijn recente onderzoek probeert de geschiedenis en herinneringen van het achterland van Zuidwest-China te retoucheren op basis van materialiteit, belichaming en perceptie. Hij onderzoekt de inheemse identiteit en de verstrengeling van tijdelijkheid, evenals het potentieel ervan voor alternatieve narratieven buiten de nationale en imperiale kaders.

‘Residual Light / Beneath the Floating Land’ is een film gebaseerd op het dagelijkse landschap langs het Chaotianmen Dock en de rivieroever in Chongqing, een stad in het zuidwesten van China. Je dwaalt als kijker tussen de rivieroever, verschillende ruimtes en bijeenkomsten. Tegelijkertijd is een beschrijving van het landschap te horen dat tijd en ruimte omspant, verteld door een dialect voice-over. De teksten zijn overgenomen uit het dagboek van een 19e-eeuwse Britse koopman-avonturier, de heer en mevrouw Archibald Little op hun reis door de Three Gorges naar West-China. Door de relatie tussen de overblijfselen van de geschiedenis en de moderniteit te overdenken, schetst de film een dubbelzinnige zone die de complexiteit tussen geschiedenis en werkelijkheid laat zien door middel van gefragmenteerde landschappen en herinneringen.

VidAmir (Vida Kashani & Amir Komelizadeh)
“Wij, Vida Kashani en Amir Komelizadeh, hebben een gezamenlijke artistieke praktijk onder de naam ‘VidAmir’, die zich vanuit Iran verplaatst naar plaatsen als Nederland, waar we sinds 2011 wonen. Onze praktijk omvat kunst, film, installatie en is conceptueel verenigd door interesses in poëzie, verhalen vertellen, archief en politiek die nieuwe denkbeelden oproepen die evenzeer verbonden zijn met esthetiek. Samenwerking staat centraal in onze praktijk: we hebben tot nu toe verschillende projecten voltooid in intensieve samenwerking met muzikanten, filosofen en burgers.”

Vida Kashani (1989, Teheran, Iran) is een onafhankelijke filmmaker, schrijver, multimediaal beeldend kunstenaar en creatief producent, gevestigd tussen Amsterdam en Groningen. Haar creatieve proces is gebaseerd op onderzoek en is diep geworteld in het sociaal-politieke weefsel van onze wereld, voortdurend gevoed door ontmoetingen en de passie om licht te werpen op de onvertelde verhalen die de samenleving vaak over het hoofd ziet. Ze onderzoekt kwesties als genderdynamiek, de krachtige essentie van vrouwelijkheid en de ingewikkelde levens van inwoners van neoliberale steden. In haar verbeelding ademen verhalen leven – een ruimte waar de essentie van de mensheid zich ontvouwt door middel van poëtische beelden, experimenten en tekstuele gevoeligheid.

Amir Komelizadeh (1983, Teheran, Iran) is een onafhankelijke filmmaker, fotograaf en multimediaal beeldend kunstenaar wier werk bestaat uit film, installatie, fotografie en 3D-werken. Geïnteresseerd in multidisciplinaire projecten, heeft hij aan een aantal projecten gewerkt als D.O.P voor korte, onafhankelijke films. Hij is gefascineerd door de overgang tussen beweging en stilte. Er ontstaat een slingerende beweging tussen weerstand en ontvankelijkheid. Elk frame is een diepgaande studie, die een levendige dichotomie presenteert die definieert wie we zijn als individu en als samenleving. In die geconstrueerde frames, geboren uit kleurrijke en stemmige lichten, bestudeert ze de tegenstellingen die bepalen wie we zijn.

“Labyrinth of Disorientation” duikt in de diepten van de menselijke psyche en worstelt met de alomtegenwoordige onzekerheid en ontheemding in ons moderne bestaan. Geïnspireerd door de theorie van de vloeibare samenleving, gepresenteerd door de Poolse socioloog Zygmunt Bauman, verweeft deze film het ingewikkelde tapijtwerk van poëzie, digitale collages en sublieme afbeeldingen van de natuur, geplaatst tegen de achtergrond van bruisende stedelijke landschappen. Vastberaden gaan de kunstenaars op onderzoek uit naar de culturele desoriëntatie en verbijstering die daaruit voortvloeit. Om deze ervaring te verrijken heeft de Canadese componist en geluidskunstenaar Noah Sherrin een originele, steeds evoluerende soundscape gecreëerd die de grenzen tussen geluidsontwerp en muziek doet vervagen, waardoor een transcendente symfonie ontstaat.

Voor dit werk is feedback verkregen van Mare van Koningsveld, die als reflectant is verbonden aan SIGN.

Charlène Dannancier (1993, Frankrijk) is een multidisciplinaire kunstenaar en componist die een experimenteel onderzoek onderneemt dat de media geluid, performance, installatie en film doorkruist. Via haar composities en live-optredens, vaak als haar zintuiglijke persoonlijkheid UNN, creëert Dannancier meeslepende en aangrijpende ontmoetingen, waarbij ze het publiek langs een emotioneel traject leidt dat oscilleert tussen de dimensies van intieme openbaring en verontrustend onbehagen. Het is binnen deze dialectische wisselwerking dat de veelzijdige aspecten van het menselijk bestaan worden ondervraagd, wat een diepgaand onderzoek naar de noties van subjectiviteit, controle en kwetsbaarheid oproept.

De film ORGANS is een multi-channel video-installatie die landschappen, opgenomen in IJsland, combineert met brutalistische architectuur uit Parijse buitenwijken, waardoor een boeiend ‘landlichaam’ ontstaat. Dit kunstwerk duikt in het concept van ruimtelijke perceptie, rhizomatisch zweten en ruimtelijke catharsis door het dubbelzinnige verhaal van een overleden geestlichaam dat in de ruimte is opgenomen. In deze meeslepende ervaring veranderen betonplaten in botten, terwijl ijskoude rotsen de textuur van de huid nabootsen.

Geluid speelt een belangrijke rol in de installatie, waardoor de meeslepende ervaring wordt versterkt. De soundtrack is zorgvuldig samengesteld om een homonieme synthese te creëren, waardoor de grenzen tussen de geluiden van lichaamsorganen en de geluiden geproduceerd door het orgel vervagen. Deze elementen fungeren als agenten, deterritorialiseren de perceptie van de kijker en roepen een gevoel van dissociatie/transcendentie op.