De 2e prikactie, Jolanda Joppe

JOLANDA JOPPE

De 2e Prikactie

2 maart t/m 29 maart 1997

een expositie van objecten, tekeningen, schetsjes, knutsels, prikbordschrijfsels, gebruiksvoorwerpen, gedichten, kattebelletjes, armzalige schepsels etc. etc.

Onder de titel ‘De Tweede Prikactie’ exposeert Jolanda Joppe (1968) vanaf zondag 2 maart t/m zaterdag 29 maart in Sign te Groningen. Zij studeerde in 1996 af aan de kunstacademie te ‘s-Hertogenbosch waar ze de richting monumentaal/ beeldhouwen volgde.
Al associërend rijgt ze een gevarieerde kralenketting waar dan weer het beeld of de sfeer, dan weer het woord, of de betekenis daarvan, afwisselend de verbindende functie heeft, echter zonder de bedoeling volledig te willen zijn. Ongeduldig op zoek naar het ontbrekende deeltje dat niet, of slechts een ogenblik bestaat. Objecten, tekeningen, schetsjes, knutsels, prikbordschrijfsels, gebruiksvoorwerpen, gedichten, kattebelletjes, armzalige schepsels ontstaan zo uit een intieme omgang met de dingen in een persoonlijke belevingswereld, waarin alles zeer vertrouwd is, maar ook uiterst merkwaardig.
Een wereld die bewoond wordt door bijvoorbeeld een worst op pootjes, de ‘Worsteling’ genaamd, een tekening met als titel ‘de Klappertandende Spatlap’, ‘Lummels, Lapswanzen en Lanterfanters’, een hoopje enge wormen of onbepaalde garnalen en het ‘Schaap’ dat niet meer op z’n schragen staat.
Haar werk bevat een ondertoon van melancholie, is humoristisch, poëtisch, soms bizar en ongetwijfeld ook een tikje malicieus en vals. Iets is voor haar pas boeiend als ‘er iets mis mee is’, vindt ze. Ze maakt niet bij voorbaat kunst, maar eerder experimenten met een gedachte: “Liever geknutseld dan gekunsteld” staat dan ook ergens in haar schrijfsels te lezen.
Zo ontdekte ze bijvoorbeeld, zoals behangpatronen vroeger hele volkeren deden opdoemen, in één van de vele vormpjes bij toeval een hondje die ze ‘de Oerhond’ noemde en aanleiding was voor de honderd textiele handgemaakte hondjes, die allemaal hetzelfde en toch verschillend zijn. Met als kopstuk ‘Honti de Woef Woef de Honderdste’, een grotere variant, die ze verfde en op zijn beurt