10 jaar SIGN
10 jaar SIGN
jubileumexpositie 12 december 1998 t/m 17 januari 1999
exposanten:
Roel Schrage – mode
Carien Scheepstra – schilderijen
Christof Steinmann – installatie/ film
Jos Steenmeijer – ruimtelijk werk
Trudi van den Berg – ruimtelijk werk
Teske Clijsen & Erik Olofsen – dia installatie
Markering: Astrid Vos
Tevens zijn er multiples te zien van:
Tonni van Sommeren, Dineke Oosting, Ron Ritzerfeld, Suzanne van Wylick, Henri alles, Eduard Bezembinder, Machiel Braaksma, Rob van der Hoeven, Jolanda Joppe, Josefien Scholten, colien Langerwerf.
Bijdragen aan de opening:
Christof Steinmann, Michael Hall, Opklarende Lucht, Duister
Over Sign:
In 1988 werd galerie Sign opgericht door Pier Holtrop en Marie-Jeanne Ameln. De galerie werd gevestigd in een voormalige slagerij en beoogde een expositiegelegenheid te bieden voor jonge kunstenaars, In het afgelopen decennium heeft Sign zich een vaste plaats verworven in de Groninger kunstwereld.
De podiumfunctie voor hedendaagse beeldende kunst en de eigenzinnige keuze en presentatie van kunst heeft geleid tot een nog steeds groeiende waardering voor Sign. Dit komt ondermeer tot uiting in de jaarlijkse gemeentelijke subsidie maar ook door veelvuldige aandacht van pers en publiek voor de galerie.
Met de toetreding van Ron Ritzerfeld tot het stichtingsbestuur (in 1994) en de recente verbouwing, waarmee de laatste sporen van de slagerij zijn verdwenen, is de galerie gereed voor het volgende decennium. De verwachting is dat Sign in de komende jaren haar positie in Groningen verder kan uitbouwen en zij hoopt tevens door te groeien naar een expositieruimte met landelijke uitstraling.
Het 10-jarig bestaan wordt gemarkeerd met een jubileumexpositie waarin een bewuste keuze is gemaakt voor een aantal jonge veelbelovende kunstenaars die pas zijn afgestudeerd aan diverse kunstacademies in Nederland. tegelijkertijd is werk te zien van de kunstenaars Trudi van den Berg en Jos Steenmeijer die hun tienjarig kunstenaarschap vieren en destijds hun debuut maakten op de eerste expositie van Sign.
De jubileumexpositie is dan ook een afspiegeling van het beleid van Sign zoals dat in de afgelopen jaren is gepresenteerd. Ook in de komende jaren zal Sign zich richten op alle disciplines en hun mengvormen. dit resulteert doorgaans in exposities van beeldende kunst die als speels, relativerend en niet-dogmatisch valt te karakteriseren.
Sign hoopt dat ze zich ook in de komende jaren mag verheugen in uw belangstelling en u blijvend kan laen genieten van hedendaagse ontwikkelingen in de beeldende kunst.
Roel Schragen (1973)
HAUTE PERFECTION.
‘La vie est un théâtre oû vêtements et objets contribuent à accentuer l’image des gens’.
Je suis un perfectioniste avec un certain penchant pour le luxe et la beauté. Je ne veux pas montrer les choses comme elles sont, mais comme je les ressens.
Par cette collection je défini mon idéal féminin. Une croisière vers les idéaux de la beauté d’antan, d’aujourdhui et le demain. Quand je creé une forme; est-ce une femme oû bien une illusion? Une provocation de parures et de faste dans un pays oû cela n’est pas accepte. Une collection comme la réflexion de ma personnalité.
HAUTE PERFECTION pronk, praal & perfectie.
‘het leven is een theater waarin kleding en objecten ertoe bijdragen het image van mensen te benadrukken’.
Ik ben een perfectionist met een sterke hang naar luxe en schoonheid. Ik wil dingen niet laten zien zoals ze zijn maar zoals ik ze ervaar.
Met deze collectie zet ik mijn ideaalbeeld van de vrouw neer. Een zoektocht naar schoonheidsidealen uit het verleden, heden en toekomst. een beeld dat ik creeer; is het van een vrouw of een illusie? Een provocatie van pracht en praal in een land waar dit eigenlijk niet geaccepteerd wordt. een collectie als reflectie op mijn persoonlijkheid.
Christof Steinmann (CH)
858.72.240.115 (175 cm.)
Mijn installaties (vaak in het overgangsgebied van performances), bevatten fotografie en video (als medium ter registratie van in de werkelijkheid gevonden en in een nieuwe context zichtbaar gemaakte onbewuste installaties) en elektronische muziek, waarbij ik de wrijving met een niet volledig overzienbare techniek als methode gebruik om de controle te verliezen en tot onverwachte oplossingen en nieuwe taalstructuren te komen.
Mijn werk is in wezen nog een keer laten zien, wat is. In plaats van een antwoord geef ik de kijker liever zijn vraag terug en maak hem van zijn waarnemingsmechanismen en verwachtingspatronen m.b.t. kunst bewust. De zogenoemde interactiviteit beperk ik zo ver mogelijk tot de keuze weggaan of blijven (en een houding innemen). de poging tot ordenen en begrijpen van de wereld, het streven naar perfectie en zekerheid, het vermijden van storingen en het falen daarvan ten opzichte van een werkelijkheid, die continu verandert, uiteenvalt en ons tot improvisatie en voorlopige oplossingen dwingt, zijn zowel onderwerp als methode van mijn werk; lapwerk als condition humaine.
Carien Scheepstra (1967)
“Eenvoudige beelden ontstaan uit een consequent doorwerken met materialen zoals was en kit. Het proces van werken laat zich gemakkelijk raden: een geschilderde ondergrond waarop de materie is aangebracht meestal in horizontale en verticale lijnen. In veel werken verschijnt dan ook een raster.
Het kleurgebruik is sober, meestal zijn het aarde tinten, witten en zwarten die een relatie aangaan met het materiaal.
De invloed van het licht is boeiend bij deze manier van werken; zwart siliconenkit op een zwart doek aangebracht tovert onder invloed van het licht veel witte lijnen te voorschijn.
De lijnen van de kit zijn (conform de eigenschap van het materiaal) streng en helder, dit in tegenstelling tot de lijnen van was die grillig zijn en samenvloeien tot meer massa.
De was en kit zijn over en op de randen van de doeken aangebracht waardoor de schaduwen niet recht zijn en het werk meer een geheel vormt. Het materiaal trekt stof aan en soms vangt het web van kit kleine vliegjes die op hun beurt weer van invloed zijn op het beeld.”
Teske Clijsen (Tilburg 1974) & Erik Olofsen (Aalsmeer 1970)
Het gloednieuwe Paradijs.
De objecten zijn in beweging, zwevend in een zwart veld, een non-context, een heelal. ‘Schaalloos en gewichtsloos’.
Deze gezweeftes hebben onderling een eigen logica. Tezamen vormen zij een landschap, een levensgroot stuk gedachtengoed waarin ze hun plek innemen. Het landschap blijkt zichzelf al associërend vorm te geven.
Op één moment wordt dit gezien en bevroren, waarna de objecten een betrekking krijgen op elkaar; betrokken zijn.
Het woord is aan de objecten.
Trudi van den Berg (Beverwijk 1959)
De sculpturen van Trudi van den Berg zijn wonderlijke bouwsels van herkenbare voorwerpen uit onze dagelijkse omgeving. Functionele voorwerpen en prullaria ontmoeten elkaar in nauwkeurig afgewerkte beelden, waarvan de vorm gekenmerkt wordt door herhaling en symmetrie.
Haar beelden vragen om een reactie van de kijker; ze verwarren door de suggestie van kitsch. Daarnaast geeft het gebruik van diermotieven en echte planten de beelden iets levendigs, waardoor ze bijna moeiteloos opgaan in hun dagelijkse omgeving. op een ludieke manier overbrugt haar werk de afstand tussen kunstwerk en kijker. De beelden lonken naar de beschouwer, maar kunnen hem, als hij dichtbij komt, alsnog een poets bakken, omdat niets is wat het lijkt.
Jos Steenmeijer (Groningen 1956)
Steenmeijers beelden lijken een functie te hebben doordat ze kunnen bewegen. In tegenstelling tot bewegingen bij productiemachines hebben deze hier echter geen ander doel dan zichzelf. Voor Steenmeijer is beweging een manier om vorm te geven aan techniek. Hij is sterk geboeid door mooi en ingenieus gemaakte machines die specifiek voor een functie ontworpen zijn. Het genoegen uit te vinden hoe scherpzinnig en creatief zulke apparatuur in elkaar zit probeert hij over te brengen met zijn eigen werk.
In de techniek wordt beweging beschouwd als een bewijs dat iets functioneert, maar beweging is ook een bewijs van leven. Steenmeijers apparaten laten zich door hun ‘Koppoter’-vorm en hun slapstick-bewegingen gemakkelijk personifiëren. Daardoor bewijzen zij dat een machine, in tegenstelling tot wat wel beweerd wordt, even ontroerend en grillig kan zijn als de mens zelf.
Afgelopen 10 jaar hebben de volgende kunstenaars bij Sign geëxposeerd:
Bernard Divendal, Maaike Vissers, Ina Sok, Rob de Haan, Wouter, Floor Kahmann, Peter Pieterman, Frank Lenferink, Rik Hagt, Peter van der Weele, Jan Peeters, Herco van Eerden, Brigit van der Werff, tonni van Sommeren, Hans Koster, Bert Boomsma, Ron Ritzerfeld, Libia Pérez de Siles de Castro, Olafur Arni Olafsson, Suzanne van Wylick, Dineke Oosting, Martin Scholte, Aimée terburg, Josefien Scholte, Robert Paul Evenhuis, Janet Swinkels, Mark van den Brink, Anuschka Blommers, Joyce Eijkhout, Willem van Goor, Gerard van der Horst, Jolanda Joppe, Arjen Boerstra, Eduard Bezembinder, Koen Verbeek, Astrid Rass, Nardi Masselink, Michel van der Sluys, Jan van Wageningen, Heleen Haverman, Erica Hogenbirk, Thi Xuan Loan Ho, Agnes Brinkman, Jet van Dinther, Lidia Palumbi, Ariane Wachsmuth, Marieke Wouters, aldje van Meer, Luca, Erich Lessing, Rob van der Hoeven, René Veenhuizen, Arco Zweistra, Jeroen Hoogstraten, Hans Rademakers, Marco Groenen, Rody Graumans, Oskar de Kiefte, Kiki Luneau, Luis Acosta, André Drenth, Sarah van Rossum, Simone de Groot, Dette ten Doeschate, Edmond Spierts, Geert Cox, Laura Lava, Lolkje van der Kooi, Ada Dispa, Harmen Brethouwer, Machiel Braaksma, Joukje Pees, Som Djien Tan, Edgar, Lucia Doze, Boy Westerhof, Albert Sanders, Martine ter Beek, Tom Nijhuis, Marjo van Dam, Borras, Mark Peters, Gerda Onnes, Jan van Nobelen, Ineke Hans, Hester Vlamings, Nanja van Dam, Dione van der Hoeven, Pieter Duyser, Wilma Vissers, Jan van Rossum, Yoni de Groot, Herbert Behrens, Hanna Pyrzynska, Dirk Hakze, Marlies Kiss, Sievert Bodde, Jan Kalma, Dieuwke van Vliet, Rian Kussendrager, Joanna Paskiewicz, Koos Breukel, Nòt Tom Dick & Harry: Claudy Jongstra, Anneke van der Wal, Milena Dabic, Marjoleine Garnier, Alfina Oosterveen, Geert Jan Talens, Hanneke van Limburg, Marjatta Ranta Iso, Helmut Wams, Karel Buskes, Rudolf Janssen, Dolf Verlinden, Tom Tullenaar, Mieke van den Berg, Kris Hendriksen, Mariëlle Oremus, Martijn Roebroeck, Mirjam Nuver, Jos Steenmeijer, Frank Straatman, Paul Dautzenberg, Trudi van den Berg.